Roślina wypuszcza po dwa liście. Aby nie powstały luki w ogrodzie, warto sadzić z dzwonkami lub jarzmianką.
Roślina osiąga wysokość 20–50 cm. Rośnie kępami, czasami tworzy duże, zwarte łany.
- Cebula
- Wąska, długa 2–6 cm, pokryta półprzezroczystą błoną, lub pozostałymi z niej wiązkami włókien. Czasem tworzą się nieliczne boczne cebulki.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, pełna, trójkanciasta i bezlistna; wysokość 15–50 cm.
- Liście
- Wyłącznie odziomkowe, zazwyczaj dwa, czasem trzy lub jeden. Długoogonkowe, szerokolancetowate do jajowatych, szerokie na 2–5 cm, płaskie, cienkie, o soczystozielonej barwie. Ogonki długie na 0,5–2 cm, skręcone, w wyniku czego morfologicznie dolna, ciemniejsza powierzchnia liści skierowana jest ku górze.
- Kwiaty
- Zebrane w płaskokulisty, dość luźny baldach pozorny na szczycie łodygi. Przed rozwinięciem kwiatostan osłonięty jest błoniastą okrywą złożoną z 2–3 podłużnie jajowatych, cienkich, białych listków, które opadają zaraz po przekwitnieniu. Kwiaty białe, osadzone na dwa razy od nich dłuższych szypułkach, o średnicy do 15 mm. Złożone są z 6 do 1 cm długich, odstających, równowąskolancetowatych działek, jednego 3-komorowego słupka i 6 pręcików. Nitki pręcików szydlaste. Pręciki o połowę krótsze od płatków.
- Owoc
- Pękająca na 3 części torebka, w której znajduje się 6 nasion.
