Żurawki

Żurawki to rodzaj roślin należący do rodziny skalnicowatych, które lubią jasne i osłonięte miejsca oraz żyzną glebę.

Przebarwiające się liście w okresie jesiennym stanowią ozdobę. Roślina jest całkowicie mrozoodporna. Rozmnażamy ją przez wysiew nasion lub podział wczesną jesienią, po którym obficie nawozimy sadzonki. Konieczny jest przynajmniej co 2 - 3 lata podział kęp w celu wzmocnienia rośliny.


Byliny tworzące kępy i osiągające do 0,7 m wysokości.

Liście

Zwykle zimozielone, często purpurowo lub srebrzyście nabiegłe. Blaszka liściowa jest w różnym stopniu klapowana i karbowana.

Kwiaty

Drobne, zebrane w groniaste i wiechowate kwiatostany na szczycie łodygi, zwykle bezlistnej. Działki kielicha w liczbie 5 są nierównej długości, w dole są kubeczkowato zrośnięte. Także 5 drobnych płatków korony ma kolor biały, różowy do czerwonego, czasem też zielonkawy. Pręcików jest 5. Zalążnia jest wpół dolna, powstaje z dwóch zrośniętych owocolistków i zwieńczona jest dwoma szyjkami słupka.

Owoce

Wielonasienne torebki.

Zawilce

Zawilec to rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych. Roślinę ta powinniśmy zasadzić w słonecznym miejscu, gdzie nie będzie nadmiaru wody.
Nieregularne, haczykowate bulwy szybko się rozrastają. Podczas kwitnienia roślina nie wymaga przycinania.

Zawilce na tym samym stanowisku mogą pozostać przez kilka lat. Są to rośliny mrozoodporne. Rozmnaża się je poprzez cebuli przyboczne.

Łodyga

Do 60 cm wysokości.

Liście

Pojedyncze lub złożone, całobrzegie lub wcinano-ząbkowane, ogonkowe. Podsadki trwałe, podobne do działek kielicha lub liści.

Kwiaty

Zebrane po 2 do 9 w kwiatostan (wierzchotka lub baldach) na szczycie pędu, ewentualnie kwiat pojedynczy na szczycie pędu. Kwiaty są obupłciowe, o symetrii promienistej. Listki okwiatu w liczbie 4 do 20 (rzadko do 27) o różnej barwie (białe, niebieskie, fioletowe, zielone, żółte, różowe lub czerwone) o długości 3,5–40 mm, odwrotnie jajowate lub eliptyczne. Pręcików 10 do 200, słupki z pojedynczymi zalążkami.

Owoce

Niełupki

Wilczomlecze

Wilczomlecz to rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych, liczący około 1600-2000 gatunków.
Jest to roślina, która preferuje stanowiska nasłonecznione, o glebie lekko przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Jest rośliną całkowicie mrozoodporną.

Wilczomlecze to rośliny trujące. Wszystkie gatunki wytwarzają biały, ostry i trujący sok mleczny, który może spowodować zapalenia skóry, pęcherze i owrzodzenia, a sok niektórych gatunków po dostaniu się do oka może powodować czasową ślepotę.

Tygrysówki

Tygrysówka to rodzaj wieloletnich roślin należący do rodziny kosaćcowatych. Tygrysówka jest roślina wymagającą. Musimy pamiętać o żyznej glebie, słonecznym i przewiewnym miejscu oraz regularnym podlewaniu.

Tygrysówki kwitną tylko jeden dzień, gdzie rozwijają się rano, a więdną pod wieczór.

Rozmnaża się ją poprzez bulwy przybyszowe lub przez zasianie nasion. Młode rośliny kwitną po 2 - 3 latach. Tygrysówka nie jest rośliną mrozoodporną dlatego należy je wykopać i przechować w suchym miejscu.

Liście

Proste, płaskie, równolegle unerwione.

Kwiaty

Kwiaty hermafrodytyczne na rozgałęzionych kwiatostanach, radialnie symetryczne, trzydzielne. Okwiat w kolorze od białego do różowego, plamisty; tworzy rhipidium, składające się z 3 dużych i 3 małych płatków.

Owoce

Torebka trójdzielna.

Część podziemna

Bulwy chronione tuniką.

Trytomy

Trytoma to roślina z rodziny bylin. Musimy pamiętać, że idealnym podłożem jest lekka piaszczysta gleba i mocno nasłonecznione i osłonięte od wiatru miejsce. Latem podczas kwitnienia musimy ta roślinę regularnie podlewać. Trytoma musi zostać przez nas odpowiednio okryta na okres zimowy.

Rozmnażamy głównie z nasion lub przez podział kłączy. Trytomy są długowieczne i mogą długo rosnąć na jednym stanowisku.

Kwiaty trytomy świetnie utrzymują się w wazonie. 

Wzniesione, tworzące kępy rośliny o długich liściach, osiągające wysokość 120 cm.

Łodyga

Grube kłącze, rzadko łodyga naziemna.

Liście

Liście odziomkowe, równowąskie, zwężające się stopniowo aż do wierzchołka, o marginesach całobrzegich lub skąpo ząbkowanych w kierunku wierzchołka, głęboko rynienkowate, najpierw sztywno wyprostowane, potem rozłożyście wyginające się, ciemnozielone do modrych, twarde, osiągające szerokość 2 cm.

Kwiaty

Rośliny tworzą pojedynczy, groniasty kwiatostan, wyrastający na wzniesionym głąbiku o długości do 1 metra. Bezpośrednio pod gronem powstają drobne przylistki. Grono podłużne do kulistego, osiąga długość od 4,5 do 11 cm. Kwiaty otwierają się od dołu do góry. Pąki jasnoczerwone do czerwono-zielonkawych, kwiaty zwisające, pomarańczowo-żółte do zielonkawo-żółtych. Korona kwiatu zrosłopłatkowa, rurkowata lub wąsko dzwonkowata, jedynie wierzchołkowo rozdzielona na 6 drobnych płatków, osiąga długość 4 cm. Kwiaty o 6 często spiralnie skręconych pręcikach i pojedynczej, trójkomorowej zalążni. W każdej komorze zalążni powstaje wiele zalążków.

Owoce

Owocostan składa się z kulistych lub jajowatych torebek

Tawułki

Tawułka to rodzaj roślin należący do rodziny skalnicowatych, która jest dosyć wymagającą odmianą.
Potrzebuje żyznej gleby i stanowiska zacienionego  oraz osłoniętego. Kiedy roślina się rozwija musimy pamiętać o częstym podlewaniu. W okresie zimowym natomiast roślina wymaga właściwego okrycia przed mrozem.
Roślinę rozmnażamy przez podział kilkuletnich roślin lub poprzez odrosty korzeniowe.

Tawułki to byliny tworzące rozległe kępy, u niektórych gatunków rozrastające się za pomocą rozłogów. Osiągają do 1,5 m wysokości.

Liście

Zamierające przed zimą, odziomkowe i łodygowe, dwu-trzykrotnie złożone, z listkami jajowatymi lub trójklapowymi, osadzonymi na krótkich ogonkach.

Kwiaty

Drobne, zwykle jednopłciowe, rzadziej obupłciowe, zebrane w wielokwiatowe (liczące do 2 tys. kwiatów), często gęste i złożone grona, czasem mających formę kłosów. Hypancjum białawozielone, przyległe do zalążni tylko u jej nasady na 1/4 jej długości, dlatego jest ona górna. Działek kielicha jest 5 lub 4. Mają one kolor biały, różowy lub czerwony. Płatków korony czasem brak lub jest ich 5, wówczas są zredukowane, drobne lub dłuższe ale wąskie. Pręcików jest 10 lub 5, 8. Zalążnia jest dwu- lub trójkomorowa, z dwoma lub trzema szyjkami słupka.

Owoce

Wielonasienna torebka z dwoma dzióbkami. Nasiona mają luźną łupinę, stąd rozprzestrzeniane są przez wiatr

Storczyki ogrodowe

Storczyk to rodzaj bylin należących do rodziny storczykowatych.
Storczyki ogrodowe lubią wilgotne i chłodne miejsca. Najlepiej czują się w temperaturze nieprzekraczającej 20°C. Świetnie nadają się do ogrodu. Jeśli roślinę uprawiamy w pomieszczeniu pamiętajmy, że musi ona również odbyć okres spoczynku, w którym przestajemy ją podlewać. Podłoże pod roślinę powinno być dobrze zdrenowane ale wilgotne, składające się z materiałów włóknistych z dodatkiem drobnoziarnistej kory sosnowej. Stanowisko osłonięte i cieniste ponieważ ostre słońce może poparzyć liście rośliny. Na przełomie maja i czerwca ze środka liści wyrasta pęd kwiatostanowy na którym znajduje się 6 - 10 pachnących kwiatów długości 3 cm.

Liście 

Na łodydze tylko jeden osadzony pochwiasto liść, pozostałe skupione u nasady w różyczkę.

Korzeń 

Dwie jajowate do kulistych, niepodzielne, podziemne bulwy.

Kwiaty 

Zebrane w kształtny, gęsty kłos osadzony na szczycie łodygi. Kwiaty rozmieszczone w kątach błoniastych i zasychających przysadek krótszych od zalążni. Warżka kwiatu skierowana w dół, opatrzona ostrogą. Niektóre gatunki tego rodzaju wykształciły kwiaty o specyficznych kształtach lub zapachach, przywabiających owady.

Wszystkie gatunki tego rodzaju występujące w Polsce objęte są ścisłą ochroną gatunkową. Ze względu na zagrożenie wyginięciem niektóre gatunki wpisane są do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin.